Bij je gevoel komen

Uit je hoofd, in je lijf.

Alles lijkt erg goed te gaan in het leven, behalve dat éne ding: omgaan met gevoel. En dat blijkt stiekem een behoorlijke belemmering te zijn. Soms omdat je hoofd overloopt, of omdat je vastloopt in relaties en contact met anderen. Menigeen komt dan ook langs met de vraag om uit het hoofd te komen, of beter contact met gevoelens op te bouwen.

Behandeling

Vaak weten we het cognitief wel, maar dat veranderd niets.

De kracht van een gevorderde VortexHealing® Energieheling behandeling maakt het mogelijk om de wortels van patronen te doorbreken. Tegelijk brengt het jou in jouw lichaam en centrum (voorbij cognitie).

De healing laat zien waarom gevoelens geblokkeerd zijn, hoe dit in stand gehouden wordt, en wat per sessie aangepakt kan worden. Hierdoor kunnen we gericht en zorgvuldig de belangrijkste thema’s verlichten. Dit wordt flexibel gedaan; als bijvoorbeeld oud zeer of trauma/misbruik een belangrijke factor is, wordt die verwerking meegenomen in de sessie.

Wanneer je er eenmaal klaar voor bent, kan je gevoelens opmerken die voorafgaan aan de gedachtenstorm, en je aandacht dieper bij gevoelens te houden.

Effect

Contact opbouwen met jouw eigen gevoelens maakt je opener, toegankelijker, spontaner, ongedwongen, vrolijk, creatief, vrij en authentiek. Ook wordt het makkelijker om assertief grenzen aan te geven.

Benieuwd wat je voor jou kunnen doen?

Of, laat een berichtje achter, dan ik neem contact met je op:

Waarom sluiten we gevoelens af?

Er zijn meerdere redenen waarop we ons gevoel afsluiten. Meestal ligt er diep van binnen ligt veel emotionele pijn verborgen. Deze wordt subtiel en vakkundig vermeden - want die bescherming is ook helpend geweest.

Bij intense ervaringen (trauma en PTSS) is het heel normaal om als bescherming gevoelens af te sluiten. Lastige emoties kan je helaas niet afzonderlijk uitzetten; je zet dan alles uit. Dat maakt je vatbaar voor depressie en somberheid.

Daarnaast kan het deels aanleg zijn, danwel gecombineerd met ‘lastige ouders’. Een pijn zoals “jullie waren er niet voor mij”, wordt “de wereld is er niet voor mij”. Dan doe je alles zelf, maar wel eenzaam alleen. Want mensen echt dichtbij laten herinnert aan pijnlijke ervaringen. Intieme relaties aangaan vraagt soms ook om kleine gedoseerde stappen.

Hier is mogelijk ook een vermijdende hechtingsstijl of neiging tot enorme controle. Een onderliggende overtuiging wordt: “ik ben oké, en jullie niet”. Geen wonder dat relaties aangaan lastig is, ook al wil je dat wel.

Wat er vaak gebeurt is…

Vroeger:

Je hebt veel kritiek en afwijzing gehad.
Je had lastige / controlerende / kille / emotioneel afwezige ouders.
Je moest veelal je eigen boontjes doppen.
Je moest “je vooral niet aanstellen”, “niet bij de pakken neerzitten”, en “groot en sterk zijn”.

Nu:

Je houd graag de controle.
Je bent hyper-onafhankelijk.
Je krijgt veel voor elkaar.
Je vraagt zelden om hulp.
Je doet alles liever zelf, dan het overlaten aan anderen.
Je meent “dat er niets mis met je is”.
Je bent erg kritisch op jezelf (alles moet perfect).
Je hebt een muur opgebouwd tegen een pijnlijke buitenwereld.
Je verdooft ongemak met genot (snoepen, bingewatchen, roken, drugs, porno).
Je wil soms het liefst de deur dichtsmijten en iedereen “zoekt het maar uit”.

In relaties:

Je huilt zelden, of ineens heel intens.
Je bent moeilijk bereikbaar voor de buitenwereld.
Je vind het lastig om met gevoelens (van anderen) om te gaan.
Je merkt dat je soms kil / afzijdig reageert.

Veel herkenning? Laten we praten.